Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
peyğəmbəri — f. peyğəmbərlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütənəbbi — ə. peyğəmbərlik iddiasında olan yalançı peyğəmbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
nübüvvət — ə. peyğəmbərlik, nəbilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
tənəbbö’ — ə. peyğəmbərlik iddiasına düşmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
bərat — ə. 1) bir yerdən başqa yerə göndərilən pul və ya qiymətli şey; 2) təhvil qəbzi, təhvil kağızı; 3) Məhəmmədə peyğəmbərlik xəbərinin verilməsi; Məhəmmədin qızı Fatimənin toyu, on ikinci imam Mehdinin anadan olduğu gün və gecə (bu hadisələr müxtəlif … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
risaləpənahi — ə. və f. «rəsulluğa pənah aparma» peyğəmbərlik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
risalət — ə. 1)peyğəmbərlik, rəsulluq, nəbilik; 2) elçilik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
ruhanilik — is. Ruhani 1 (1 ci mənada) olma, din xadimliyi, dini işlərlə məşğul olma. Peyğəmbərlik tam ruhanilikdir, çünki insanlıq dərəcəsində pəyğəmbərlikdən daha yüksək mövqe yoxdur. «Qabusnamə» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
imam — ə. 1) rəhbər, başçı; 2) peyğəmbərlərdən sonra islam dininə rəhbərlik edən din xadimi; 3) kütləvi surətdə namaz qılanların qabağında duran din xadimi. İmami xuda Allah imamı … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
pəyambər — f. Allahın göstərişlərini adamlara çatdıran və onlara rəhbərlik edən şəxs; rəsul peyğəmbər … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
